OKRES CARSKI I NIEMIECKI
Rosja Carska była zainteresowana zakładaniem rosyjskich państwowych elementarnych szkół ludowych i rozwojem sieci takich szkół, dlatego w 1899 r. zostały wyasygnowane pieniądze -700 rb.- na wynajęcie pomieszczenia na szkołę w Jałówce. Pozwolenie na założenie szkoły zostało wydane w 1900 roku.
Na budowę przeznaczono 1180 rb. oraz dano państwowe drewno. W 1902 r. przekazano jeszcze 400 rubli. W r. szk. 1902-1903 w szkole uczyły się 49 osoby, 1904-1905 – 44, 1906-1907 – 34 chłopaków i 9 dziewczynek, 1910-1911 – 27 chłopaków i 2 dziewczynki, 1911-1912 – 38 chłopaków i 13 dziewczynek. Uczniów w innych szkołach w r. szk. 1902-1903 było: w Rukojniach – 53, w Szumsku – 70, w Rudominie – 57, w Niemieżu – 40, w Mickunach – 32.
W spisie uczniów z 1911 r. tylko jeden uczeń miał pochodzenie szlacheckie, inni byli rolnikami.Szkoła do 1906 r. leżała na terenie parafii św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie, a od roku 1906 była pod pieczą duchownych pracujących w kościele pwz. Św. Kazimierza w Nowej Wilejce.W styczniu 1903 r. został naznaczony do nauki religii w Jałówce wikary kościoła pwz. Św. Piotra i Pawła w Wilnie ks. Tadeusz Zawadzki, bratanek ks. Franciszka Zawadzkiego.
Tego samego 1903 r., ale w miesiącu listopadzie do nauczenia religii był zobowiązany ks. Anicet Butkiewicz, który został kapelanem chorych w Nowowilejskim Szpitalu Psychiatrycznym Wileńskiego Okręgu. Był on w latach 1908-1911 budowniczym kościoła pwz. św. Kazimierza w Nowej Wilejce, a także pierwszym Proboszczem parafii na Zwierzyńcu w Wilnie.W 1911 r. uczył religii wikary parafii Nowowilejskiej ks. Edward Wojciechowski.Większość uczniów szkoły było obrządku rzymskokatolickiego.
W 1904 r. w szkole pracował Władimir Jakowlewicz Liczko, w 1907 roku – Sofija Aleksiejewna Zajonczkowskaja, w 1911 r. Natalia Timofiejewna Bystrowa.
Czy istniała szkoła pod rządami niemieckimi? Te pytanie wymaga jeszcze wyjaśnienia.
OKRES MIĘDZYWOJENNY
Na szkolnym dzwonku, do dnia dzisiejszego rozpoczynającym i kończącym rok szkolny, widnieje połowa napisu: ,,20”. Być może chodzi o rok 1920, kiedy szkoła ponownie zaczęła działać. W 1922 roku parcelowano majątek ,,Kojrany” i toczono pertraktacje w sprawie przydziału ziemi szkole w Jałówce. W szkole przechowywano dzienniki lekcyjne od r. szk. 1923-1924.
Uczęszczały do niej dzieci z Jałówki, Gałgów, Kojran, Gajlunów, Paluliszek, Liżyszek, Iwanowszczyzny, Dziewianiszek, Popaj oraz z kilku ulic Nowej Wilejki.15 listopada 1937 r. przemianowano 2-klasowa publiczną szkołę powszechną na publiczną szkołę powszechną I stopnia.W r. szk. 1932-1933 w szkole uczyły się 140 osoby, w latach 1933-1939 – od 131 do 177 uczniów.
Szkolny budynek składał się z 2-ch klas, szatni i małego pomieszczenia wejściowego oraz pomieszczeń nauczycielskich (przedpokój, 2 pokoje, kuchnia, ganek, składzik).W szkole wiele lat pracowała jako kierowniczka Janina Jakubowska (ur. 13-12-1878) i nauczycielka Ludwika Zyskowska.Od 1937 roku w szkole zaczęła pracować kierowniczką Kazimiera Świklanka i nauczać Maria Surożyna. Religii uczył Franciszek Warsza. Prawdopodobnie Kazimiera Świklanka pracowała w szkole do roku 1940.
OKRES WOJENNY I SOWIECKI
Według nie potwierdzonych dokumentami informacji w szkole w latach 1940-1945 pracował Kazys Dziewoczka, 1945-1950 Maria i Jonas Jasiniawiczia, którzy zostali wywiezieni, 1950-1954 Walentyna Dimidowa, 1952-1955 Halina Auglisowa, 1956-1964 Bronisława Gornatkiewicz.W 1954 roku szkołę czteroletnią przekształcono w szkołę siedmioletnią.
W grudniu 1958 r. dyrektorem szkoły został Jan Szyrwiński, który piastował to stanowisko do roku 1995. Nagrodzony Medalem Komisji Edukacji Narodowej Rzeczpospolitej Polskiej. W r. szk. 1956-1957 do szkoły uczęszczało 121 uczniów, 1966-1967 – 180, 1980-1981 – 118. W roku 1963, 1968 i 1972 rozbudowa szkoły. W r. szk. 1957-1958 pracowało 10 nauczycieli, 1980-1981 – 13. Przez 18 lat przy szkole działała szkoła wieczorowa.W roku 1962 szkołę przekształcono w ośmioletnią.W roku 1987 szkołę przekształcono w dziewięcioletnią.
Wykładowym językiem był polski. Nie było kompletów rosyjskich.
OKRES LITEWSKI
W roku 1998 szkołę przekształcono w dziesięcioletnią. W roku 1995 dyrektorem szkoły został Zbigniew Czech. 1999 rok – dobudowa gabinetu jęz. polskiego oraz dobudowa i remont auli. 2002 – budowa sanitariatów, gabinetu biologiczno-chemicznego i gabinetu zastępców dyrektora oraz remont korytarza.
2004-2005 r. szk. – remont i rozbudowa budynku dla klasy przygotowawczej i klas początkowych, a 1 września 2005 r. – uroczyste otwarcie odnowionego budynku przez „Caritas” Archidiecezji Gdańskiej i Fundację Dobroczynności „Atlas”. Od roku 2006 nadanie szkole statusu Szkoły Średniej.
Senat RP poprzez Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” i Samorząd rejonu wileńskiego sfinansowali rozbudowę szkoły. Powstał nowy budynek szkolny z salą sportową, uroczyście otwarty 1 września 2007 roku. W r. szk. 1990-1991 do szkoły uczęszczało 121 uczniów, 2002-2003 – 172, 2009-2010 – 186 uczniów w klasach 1-12 i 31 maluchów w zerówce, 2010-2011 – odpowiednio 192 i 42.
W r. szk. 1990-91 pracowało 17–cioro nauczycieli, w 2003-2004 – 30, w 2010-2011 – 37.
W roku szkolnym 2010-2011 szkole nadano imię św. Jana Bosko. Zaczęto ubiegać się o nadanie statusu szkoły katolickiej.
Od 1 września 2011 roku pełni obowiązki kierownik do spraw duchowych. To stanowisko kolejno obejmowali: ks. Ireneusz Piekorz (2011-2013), ks. Kazimierz Gwozdowicz (2013-2014) oraz ks. Maciej Piotr Czarniawski (ojciec Jerzy CJN).
Od września 2014 r. został przekazany do użytku nowy budynek szkolny. W 2015 roku obok niego powstało boisko.
