„Nauczyciel… to przewodnik i lider, sternik łodzi.
Jednakże energia, która tę łódź napędza,
musi pochodzić od uczących się”.
Październik. Różnobarwne liście cichutko wirują w powietrzu. Czerwonym płomieniem płoną jagody jarzębiny. W sadach zwisają ociężałe gałęzie dojrzałych jabłek. Piękno i bogactwo kolorów. Złota jesień…
5 października – Dzień Edukacji Narodowej. Święto i dla nauczyciela, i dla ucznia. W tym dniu pokój nauczycielski ozdabia się w najpiękniejsze kwiaty – wyraz wdzięczności uczniowskiej i rodzicielskiej. Uczniowie są wyjątkowo uprzejmi, pilni i pogodni.
Jak i każdego roku, dzieci trudziły się nad tym, by umilić ten dzień swoim pedagogom. Starszoklasistki własnoręcznie upiekły ciasta, by poczęstować nauczycieli i wychowawców. Po poczęstunku grono pedagogiczne zgromadziło się w auli szkolnej, gdzie obejrzało program artystyczny w wykonaniu uczniów. Swoją wdzięczność za trud włożony w wychowanie, za dar nauki, za miłość i dobroć uczniowie wyrazili poprzez swoje występy, wśród których nie zabrakło ciekawych i oryginalnych.
Z głębi serca płynące życzenia zostały skierowane też do pani Ireny Awierkijewej z okazji jubileuszu 50-lecia pracy pedagogicznej i do pani Edyty Kononowicz-Zubriakowej. Uczniowie zaś nie szczędzili oklasków.
Uśmiechnięte i rozpromienione twarze nauczycieli- to podzięka za wysiłek uczniów. Pedagodzy kolejny raz przekonali się, że w naszym gimnazjum uczą się tacy pomysłowi i zdolni uczniowie i są wdzięczni za urok święta i mile spędzony czas.
